جریان زندگی
کاش همه اتفاقات بد زندگی یک خواب باشه یا یه کابوس زود گذر که وقتی چشمات را باز می کنی ببینی همش یه خواب بود.
اما تمام این اتفاقات در جریان زندگی است و ما مثل ماهیها در این رودخانه به سمت اقیانوس زندگی در حرکتیم.
حال در این بی نهایت چگونه و به کجا خواهیم رسید همه د ر هاله ای از ابهام است. در مسیر این گذز آیا صیادی ما را شکار خواهد کرد؟...
آیا با دوستان خود شاد و سر مست به اقیانوس آرام زندگی خواهیم رسید؟...
سوال و سوال و سوال.....
همش یک سری سوال و درآخر ش هم آن سوال معروف آمدنم بهر چه بود رفتنم از بهر چیست؟
شاید شما که این متن را می خونین فکر کنید دارم مباحث دینی را وسط می کشم . باید بگم نه. من از زندگی روز مره دارم مینویسم و تمامی رابطه هایی که در روابط کاری و اجتماعی و دوستی باهاشون سرو کار داریم.
و این اقیانوس همون بی کران اقیانوس صداقت و محبته که در بین این راه یه عده جا می مونن و یه عده با آنهایی که دوستشون داشتند با هم به این اقیانوس میر سند. و یه عده به خاطر سادگی که دارند با مرغ ماهیخوار همسفر می شن تا به خیال خودشون زود تر از بقیه مدال فتح را به گردنشون بیندازند که متاسفانه در بین راه ...
آره این واقعیت های زندگیه .
حتی دوست داشتن و عشق ورزیدن هم سنجش می خواد. نباید برای طی کردن این راه پلهاش را سه تا سه تا بریم بالا ، چون گذشتن از هر یک از این پله ها یه درس واسه رد شدن از پله بعدی.
کاش همه ی ما میدونستیم که چقدر تصمیمهامون و حرفهامون سنجیده اند. کاش قبل از بیان هر چیزی حتی دادن هدیه یه لبخند به طرف مقابلمون یه کم فکر میکردیم و بعد با اون بازیمون را شروع می کردیم!!!!
کلمات کلیدی :
» نظر