نسا

چرا آدمهای این زمین نمیدونن که روزی باید این دنیا را ترک کنند و همه ی ما هیچی نداریم با خودمون ببریم بجز یک متر پارچه ی سفید. اینها چرا نمی خوان بفهمند که  از ما به جز یه نام هیچی نمی مونه . حالا این نام می تونه بهترین باشه می تونه بدترین باشه. اما چرا ما فقط این دو روز دنیا رو می بینیم ؟

از معصوم ترین انسانها تا پیغمبرش همه رفتند و از خودشون فقط یه اسم به جا گذاشتند.

می تونیم طوری باشیم که وقتی از ما یاد می کنن چشمهاشون  پر از اشک بشه یا نه  بی تفاوت بگذرند.

برام جای تعجب داره آخه چه جوری و به چه قیمتی دارن این آدمها اینجوری  رفتار می کنند. چرا یه بار فقط یه بار نمی شینن جلو آینه و با خودشون در مورد  رفتارشون یه کم  بیشتر فکر نمی کنند.

مگه چه تفاوتی در خلقت وجود داشته  که یه سری از این آدمها بدون توجه به وجدانشون و همه ی حرفها رابه دروغ و ریا بیان می کنند  ؟

آیا واقعا یه روزی آن زبان که به دروغ حرفهایی بروش جاری بوده جوابگو خواهد بود یا نه؟ من معنی دوروغ واسم گنگ شده چون توی این دنیا همه همه چی می گن اما هیچ وقت به خاطر دروغگویشون سرزنش نمی شن. تنها آنهایی که صداقت داشتند و خدا را آن بالا رو سر دیدند باید جواب پس بدن.

چرا به چه قیمتی ؟ چرا آنهایی که توی این شهر همه نوع خلاف می کنند با خریدن دیگران از دار مجازات رها می شن ؟ اما آنی که نداره که کسی را با پول بخره باید بره تا سخت ترین مجازات را فقط به خاطر راستیش در عمل تجربه کنه.

چرا بعضی ها با پیش دستی می خوان ورقها رو به نفع خودشون عوض کنند آیا واقعا اینه آن رسم زندگی که می گن ؟ اینه آن مجازات پاداش صداقت و درستکاریه ؟

اما می دونم که چوب خدا صدا نداره. و یه روز این دو نفر جواب سختی در برابر این رفتارشون پس خواهند داد و من نمی بخشم دیگه نمی بخشم . چون این دو نفر کاری کردن که دیگه قابل بخشش واسه من نیست این دختر و پسر باید به دار مجازات روزگار آویزون بشن تا واسه دیگران درس عبرت باشن.

نمی بخشم ، خدایا تو هم نبخش. نبخش و به بزرگی تمامی پاکیها میخوام ازت که جواب این ظلم را بهشون بده.

خدایا چشم من فقط به توست فقط و فقط . خودت منو حمایتم کن.

کلمات کلیدی :