نسا

The Rose

بعضی ها می گن عشق یه رودخونه است

that drowns the tender reed

که نی نازک و لطیف رو در خودش غرق می کنه

Some say love it is a razor

بعضی ها می گن عشق مثل تیغ می مونه

that leaves your soul to bleed

که خون تو رو می ریزه و رهات می کنه

Some say love it is a hunger

بعضی ها می گن عشق یک اشتیاق و تمناست

an endless aching need

یک نیاز دردناک و بی پایان

I say love it is a flower

من می گم عشق یک گل

and you it’s only seed

که هنوز یه بذر کوچکه

It’s the heart afraid of breaking

قلبیه که همیشه از شکستن هراس داره

that never learns to dance

برای همین یاد نمی گیره که برقصه و لذت ببره

It’s the dream afraid of waking that never

رویاییه که بخاطر ترس از بیدار شدن

takes the chance

هرگز شانس به حقیقت پیوستن رو پیدا نمی کنه

It’s the one who won’t be taken

همون کسیه که چیزی به دست نمیاره

who cannot seem to give

چون چیزی رو نمی بخشه

and the soul afraid of dying that never learns to live

و روحی که بخاطر هراس از مردن هیچوقت زندگی رو یاد نمی گیره

When the night has been too lonely

پس وقتی که شبها خیلی تنهایی

and the road has been too long

و راه به نظرت خیلی طولانی میاد

and you think that love is only

for the lucky and the strong

و فکر می کنی که عشق فقط برای آدمای خوش شانس و قدرتمنده

Just remember in the winter far beneath the bitter snows

فقط به یادت بیار که تو زمستون زیر اونهمه برف

lies the seed

یه بذری خوابیده

that with the sun’s love

in the spring

becomes the rose

که با تابیدن عشق در بهار به یک گل رز تبدیل می شه