نسا

کلمات کلیدی :

کلمات کلیدی :

کلمات کلیدی :

آه نی چون راز دلم ،می شکافد دل من

دل من می خواند چشم بی تابی را که بخواهد ببیند بی تابتر از خودش چشمی را

زندگی می شتابد انگار دیر کرده برای پایان آری می خواهد به اتمام برد روزهای در پیش را

دربستر خواب به رفتن می اندیشم نه به ماندن که چرا هر آمدنی را رفتنی است

نمی دونمم دلم این روزها خیلی گرفته به اندازه یه عالمه کوه سنگین به اندازه یک عالمه تنهایی....

بی دلیل فکر می کنم به چیزهایی که اصلا نباید فکر کنم نمی دونم چی شده که این قدر داغونم ، کاش حداقل یک دلیل قانع کنده پیدا می کردم.

این روزها خیلی کم می تونم بنویسم از وضعی که هست و هر کدوم از ما از تجربیاتی که داریم ...

می خوام بنویسم از نوع تفکرات دیگران نسبت به موجودی به نام زن و دیدهای متفاوت آنها به خودمون.

که چرا واقعا به این شکل و صورت ما را درک کردند.

این قضیه بر می گرده به چه نوع تربیت و چه نوع فرهنگی ؟

آیا ذاتی است یا در اثر تربیت به این شکل در آمودند؟
این روزها چیزهای می بینم و می شنوم که تا بحال نه دیده بودم نه شنیده .....

ما واقعا در زمانی خیلی پرت تر ا از آنچکه فکر می کنیم داریم زندگی می کنیم....

زمانیکه زن تنها یک کلفت توسط شوهر خودش خوانده می شه و شوهر از برق انداختن قاشقهای استیل که بع اندازه سرامیک جلا داده شده اند یاد می کنه و میگه کلفت عین یک کلفت کار می کنه زنی که صبحها پا به پای شوهرش در یک شرکت کار می کنه و از ظهر به بعد در اختیار خانواده اش در می آید.....

خیلی سخته که آدم ببینه و بشنوه که این مردها که ظاهر آدمهای پولدار و تحصیل کرده رو دارند با این طرز تفکر دارند زندگی می کنند و به همسرشون به این شکل نگاه می کنند.

و این واقعیتی است که نمی شه ازش فرار کرد .

از دید این قبیل افراد زن آمده تا بچه دنیا بیاره کلفتی کنه و در نهایت نا توان بشه و راه رو باز کنه تا مرد آزادانه از نا توانی زن اقدام به ازدواج مجدد کنه.

واقعا مرد نمی تونه درک کنه که زن اره همین زن چقدر بهش احتیاج داره حتی در همین دوران ناتوانی باید باشه تا زن از حضورش مغرور بشه اما متاسفانه چنین نیست و بسیار کم هستند مردانی که بفهمند که زن نیاز به توجه انها داره حتی در لحظه مرگ زن دوست داره در آغوشش همسرش به دیار ابدی بره.

اما مردها نمی دنم واقعا نمی دونم که چی باید بگم و بنویسم. ......

کلمات کلیدی :

راز آفرینش

خدا خر را آفرید و به او گفت:

تو بار خواهی برد، از زمانی که تابش آفتاب آغاز می شود تا زمانی که تاریکی شب سر می رسد.   و همواره بر پشت تو باری سنگین خواهد بود. و تو علف خواهی خورد و از عقل بی بهره خواهی بود و پنجاه سال عمر خواهی کرد.

خر به خداوند پاسخ داد:

خداوندا! من می خواهم خر باشم، اما پنجاه سال برای خری همچون من عمری طولانی است.   پس کاری کن فقط بیست سال زندگی کنم و خداوند آرزوی خر را برآورده کرد.

خدا سگ را آفرید و به او گفت:

تو نگهبان خانه انسان خواهی بود و بهترین دوست و وفادارترین یار انسان خواهی شد. تو غذایی را که به تو می دهند خواهی خورد و سی سال زندگی خواهی کرد. سگ به خداوند پاسخ داد: خداوندا! سی سال زندگی عمری طولانی است. کاری کن من فقط پانزده سال عمر کنم و خداوند آرزوی سگ را برآورد.

خدا میمون را آفرید و به او گفت:

تو از این سو به آن سو و از این شاخه به آن شاخه خواهی پرید و برای سرگرم کردن دیگران کارهای جالب انجام خواهی داد و بیست سال عمر خواهی کرد. میمون به خداوند پاسخ داد: بیست سال عمری طولانی است، من می خواهم ده سال عمر کنم. و خداوند آرزوی میمون را برآورده کرد.

و سرانجام خداوند انسان را آفرید و به او گفت:

تو انسان هستی. تنها مخلوق هوشمند روی تمام زمین. تو می توانی از هوش خودت استفاده کنی وسروری همه موجودات را برعهده بگیری و بر تمام جهان تسلط داشته باشی. و تو بیست سال عمر خواهی کرد.

انسان گفت: سرورم! گرچه من دوست دارم انسان باشم، اما بیست سال مدت کمی برای زندگی است.   آن سی سالی که خر نخواست، آن پانزده سالی که سگ نخواست و آن ده سالی که میمون نخواست زندگی کند، به من بده. و خداوند آرزوی انسان را برآورده کرد.

و از آن زمان تا کنون انسان فقط بیست سال مثل انسان زندگی می کند!

و پس از آن، ازدواج می کند و سی سال مثل خر کار می کند مثل خر زندگی می کند، و مثل خر بار می برد!

و پس از اینکه فرزندانش بزرگ شدند، پانزده سال مثل سگ از خانه ای که در آن زندگی می کند، نگهبانی می دهد و هرچه به او بدهند می خورد!

و وقتی پیر شد، ده سال مثل میمون زندگی می کند؛ از خانه این

پسرش به خانه آن دخترش می رود و سعی می کند مثل میمون نوه هایش را سرگرم کند!

و این بود همان زندگی که انسان از خدا خواست!

کلمات کلیدی :